امشب بنزین گران‌تر شد و باز هم ملت به پمپ بنزین‌ها هجوم بردند!
به ملتِ تحقیرشده‌ای تبدیل شده‌ایم که ساعت‌ها در صف پمپ بنزین انتظار می‌کشیم برای چند لیتر بنزین بیشتر! یعنی چنان کوچک و کم‌توقع شده‌ایم که به همین چند لیتر بنزینِ بیشتر قبل از گرانی حقیرانه تن می‌دهیم و حتماً در دل نیز خود را خوش‌شانس می‌دانیم که قبل از گرانیِ بنزین باکی پُر کرده‌ایم!
به کجا می‌رویم؟ به عکس بالایی بنگرید؛ اعتراض کشاورزان هلندی با تراکتورهایشان علیه ت‌های محیط‌زیستی است. آن‌ها با تراکتورهای خود ترافیکی به طول ۱۲۰۰ کیلومتر در اتوبانی در هلند ایجاد کردند تا اعتراض خود را به ت‌های دولت نشان دهند. اما به عکس پایین نگاه کنید؛ تصویری از یک پمپ بنزین ایرانی است که با خبر گران شدن بنزین به این شکل درآمده؛ هجوم مردم برای چند لیتر بنزین ارزان‌تر!
ولی چگونه است که ما حتی نمی‌توانیم علیه حق و حقوق خود اعتراضی مدنی انجام بدهیم؟ چرا در وضعیتی که دولت اینچنین بر مردم فشار می‌آورد، به جای اینکه مطالبه‌گر باشیم، به جان هم می‌افتیم و خود را خوار می‌کنیم؟ چگونه است که وقتی در منجلاب و ناسازه نولیبرالیسمِ ملبس به ایدئولوژیِ انقلابی-اسلامی گرفتار شده‌ایم، نه اعتراض و مطالبه‌گری، بلکه خودتحقیری پیشه می‌کنیم؟
ما تحقیر شده‌ایم و بنابراین نمی‌توانیم حتی در پس ذهنمان به اعتراض مدنی و مطالبه‌گری بیاندیشیم، چه رسد که عمل کنیم. وضعیتی که در آن هستیم ما را به منفعت‌طلبان و فرصت‌طلبانی مبدل کرده که جز به اهداف و منافع کوتاه‌مدت و خُرد خود نمی‌اندیشند؛ به دیگر سخن، به جامعه‌ای تغییر یافته‌ایم که از فرط فردگرایی لجام‌گسیخته و خودخواهانه در رنج و دشواری است. و اما جامعه‌ای که در آن عموم مردم به منافع جمعی و بلند‌مدت اجتماعی اعتنایی نکنند، جامعه‌ای تبهگن و نابسامان است. ما ملتِ تحقیرشده‌ای هستیم، وگرنه برای چند لیتر بنزین ناقابل چنین حقیرانه و عاجزانه در پمپ بنزین‌ها صف نمی‌بستیم!
مسعود زمانی مقدم
درباره این سایت